ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑΔυσκοιλιότητα, δώσε σημασία στην αρχή μην το θεωρείς κάτι ασήμαντο.

Η δυσκοιλιότητα είναι η πιο συχνή διαταραχή του πεπτικού μας συστήματος. Ουσιαστικά πρόκειται για μια αλλαγή της συνήθους λειτουργίας του εντέρου του ανθρώπου. Ο κάθε ένας μας σίγουρα  έχει βιώσει το φούσκωμα και την ταλαιπωρία της δυσκοιλιότητας. Κανονικά, οι άνθρωποι έχουν μια κινητικότητα του εντέρου τέτοια που σε τακτικά διαστήματα κενώνουν, και τα κόπρανα εξέρχονται από το σώμα, εύκολα χωρίς πολλή πίεση ή δυσφορία. Αν και η εντερική κένωση, ποικίλλει από άτομο σε άτομο, περίπου το 95% των υγιεινών ενηλίκων έχει ένα πρότυπο που κυμαίνεται από τρεις φορές την ημέρα έως τρεις φορές την εβδομάδα.
Όταν έχουμε δυσκοιλιότητα, οι κενώσεις είναι λιγότερο συχνές από τις αναμενόμενες ή τα κόπρανα είναι σκληρότερα, ξηρά και δύσκολο να εξέλθουν κατά τη αφόδευση. Τις περισσότερες φορές, η δυσκοιλιότητα δεν σχετίζεται με ασθένεια ή πεπτική διαταραχή αλλά από προβλήματα που δημιουργούνται από την διατροφή, τον τρόπο ζωής, τα φάρμακα ή κάποιο άλλο παράγοντα που σκληραίνει τα κόπρανα ή παρεμποδίζει την ικανότητα τους να εξέλθουν άνετα. Μερικές κοινές αιτίες δυσκοιλιότητας στους ενήλικες περιλαμβάνουν:

Μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες
Χρειαζόμαστε περίπου 25 γραμμάρια έως 30 γραμμάρια ίνας κάθε μέρα για να είναι μαλακά τα κόπρανα μας και να ενεργοποιούν τη σωστή λειτουργία του εντέρου. Οι περισσότερες αμερικανικές δίαιτες περιέχουν λιγότερο από το ήμισυ αυτού του ποσού.

Ανεπαρκής πρόσληψη υγρών
Για να μην είναι τα κόπρανα σκληρά, Θα πρέπει ημερησίως να καταναλώνουμε, έξι έως οκτώ “μερίδες” νερού. Οι “Μερίδες” μπορούν να περιλαμβάνουν και ποτήρια γάλα, χυμό και άλλα ποτά, αλλά μπορούμε επίσης να προσμετράμε και μια σχετικά μικρότερη περιεκτικότητα σε νερό που μπορεί να παίρνουμε από τα τρόφιμα όπως φρούτα, λαχανικά κ.α.

Καθιστικός τρόπος ζωής
Επειδή η τακτική άσκηση είναι απαραίτητη για την προώθηση των φυσιολογικών συσπάσεων των μυών του εντέρου, έχοντας καθιστική δουλειά ή σπάνια άσκηση,έχουμε υψηλό κίνδυνο δυσκοιλιότητας.

Παράβλεψη της επιθυμίας για κένωσης
Όταν αρχίσουν οι κινήσεις του εντέρου για κένωση τότε ενεργοποιείται και ένα αντανακλαστικό, το αντανακλαστικό κένωσης που σας βοηθά να έχετε ευκολότερη κένωση. Μερικές φορές, εξαιτίας ενός απασχολημένου χρονοδιαγράμματος ή περιορισμένης πρόσβασης σε τουαλέτες, αγνοούμε την επιθυμία για κένωση. Αν επανειλημμένα αναβάλλετε την διαδικασία κένωσης, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα δυσκοιλιότητας.

Αλλαγή περιβάλλοντος & ταξίδι
Η αλλαγή περιβάλλοντος μπορεί να προάγει τη δυσκοιλιότητα αλλάζοντας τη διατροφή μας, παρεμβαίνοντας στο φυσιολογικό χρονοδιάγραμμα των γευμάτων μας και περιορίζοντας την πρόσβασή μας στην τουαλέτα.

Υπερβολική χρήση καθαρτικών
Η μακροχρόνια, τακτική χρήση καθαρτικών μπορεί να εκπαιδεύει το έντερο μας, να βασίζεται σε αυτά τα φάρμακα για να λειτουργήσει το έντερο. Τελικά, μια καθαρτική συνήθεια μπορεί να συμβάλει στη δυσκοιλιότητά μας κάνοντας απαραίτητα την χρήση καθαρτικών για κένωση.

Παρενέργειες φαρμάκων
Η δυσκοιλιότητα είναι μια παρενέργεια πολλών φαρμάκων καθώς και συμπληρωμάτων. Όπως σιδήρου, βιταμινών που περιέχουν σίδηρο, συμπληρώματα ασβεστίου, αντιόξινα που περιέχουν αλουμίνιο, αντικαταθλιπτικά, φάρμακα για τη θεραπεία της σχιζοφρένειας ή των ψευδαισθήσεων, ναρκωτικοί αναστολείς πόνου, διουρητικά, μυοχαλαρωτικά, φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των διαταραχών επιληπτικών κρίσεων, της νόσου του Parkinson, της υπερδραστήριας ουροδόχου κύστης και της υπέρτασης.

Τοπικός πόνος ή δυσφορία γύρω από τον πρωκτό
Η πρωκτική ραγάδα ή οι αιμορροΐδες μπορούν να κάνουν τις κινήσεις του εντέρου επώδυνες ή δυσάρεστες. Για να αποφευχθεί ο πόνος, ένα άτομο με ένα από αυτά τα προβλήματα μπορεί να αντισταθεί μερικές φορές στην επιθυμία για κένωση. Αυτό μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητας.

Λιγότερο συχνά, η δυσκοιλιότητα μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα μιας ασθένειας ή πάθησης που επηρεάζει την πεπτική οδό, τον εγκέφαλο ή το νωτιαίο μυελό. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, εντερική απόφραξη, εκκολπωματίτιδα, καρκίνο του παχέος εντέρου, υποθυρεοειδισμός, αφύσικα υψηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα (υπερασβεστιαιμία), σκλήρυνση κατά πλάκας, νόσο του Πάρκινσον και βλάβη του νωτιαίου μυελού.

Η δυσκοιλιότητα είναι ένα πολύ κοινό πρόβλημα που πλήττει τουλάχιστον το 80% των ανθρώπων κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Αν και οι ενήλικες όλων των ηλικιών μπορούν να υποφέρουν από δυσκοιλιότητα, ο κίνδυνος αυτού του προβλήματος αυξάνεται δραματικά μετά την ηλικία των 65 ετών τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της δυσκοιλιότητας είναι:

  • κοιλιακά άλγη
  • στομαχική πίεση
  • αίσθημα φουσκώματος
  • ναυτία
  • κράμπες
  • κολικοί

Συνήθως ο πάσχοντας από δυσκοιλιότητα αποκτά στην καθημερινή του δραστηριότητα:

  • κακή διάθεση
  • κούραση
  • άγχος

Η δίαιτα – διατροφή κατά της δυσκοιλιότητας θα πρέπει να είναι πλούσια σε άπεπτες φυτικές ίνες.

  • Οι φυτικές ίνες είναι ποικιλία φυτικών ουσιών και αποτελούν μέρος της τροφής μας που περνά μέσα από το λεπτό έντερο χωρίς να πέπτεται.
  • Οι φυτικές ίνες αυξάνουν τον όγκο και τον χρόνο της διέλευσης των τροφών στο έντερο.
    Κατακρατούν μεγάλη ποσότητα νερού με συνέπεια να μαλακώνουν την υφή των κοπράνων, συμβάλλοντας έτσι στην καλή λειτουργία του εντέρου. Επίσης προκαλούν αίσθημα κορεσμού.

Τροφές που πρέπει να καταναλώνονται:

– Όλα τα είδη λαχανικών.
Τουλάχιστον τρία φρούτα την ημέρα αποφεύγουμε τις μπανάνες και εντάσσουμε τα ακτινίδια και τα αχλάδια στο καθημερινό μας μενού.

– Χυμοί φρούτων (φυσικό χυμό χωρίς προσθήκη ζάχαρης).
– Αποξηραμένα φρούτα (αποφεύγουμε εάν ακολουθούμε κάποιο πρόγραμμα απώλειας βάρους).
– Ρύζι αναποφλοίωτο και όσπρια.
– Δημητριακά.
– Γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα.
– Σούπες λαχανικών.
– Κρέας, κοτόπουλο και ψάρι σε κανονικές ποσότητες.

Επίσης συνιστάται:

– Καθημερινή σωματική άσκηση.
– Τα φρούτα εάν είναι δυνατόν να καταναλώνονται με την φλούδα τους.
– Τα όσπρια πρέπει να καταναλώνονται 2 με 3 φορές την εβδομάδα.
– Αρκετή κατανάλωση νερού (τουλάχιστον 1 ½ με 2 λίτρα ημερησίως).
– Καθημερινή κατανάλωση ωμών ή βρασμένων λαχανικών.

Βιβλιογραφία:
Harvard Health Publishing HARVARD MEDICAL SCHOOL